دوره 12، شماره 46 - ( زمستان 1402 )
جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه هنر اصفهان
چکیده: (387 مشاهده)
در معماری خانههای تاریخی ایرانی، ابعاد مختلف زندگی همچون جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته شده است. فضاهای موجود در یک خانه جهت کارکردهای خاص، برای استفاده کنندگان آنها در کنار یکدیگر شکل گرفته‌اند. تعاملات اجتماعی موجود در یک محیط را می‌توان در نحوه چیدمان آن محیط مورد سنجش قرار داد. یکی از روش‌های کمک کننده به خوانش و فهم معماری، شناخت پیکربندی فضایی است. این پژوهش با هدف پاسخگویی به این سوال انجام شده است که، وضعیت پیکربندی فضایی حوض‌خانه در خانههای تاریخی اصفهان دوره‌های صفوی و قاجار چگونه است؟ پژوهش حاضر به صورت ترکیبی (کمی- کیفی)، با هدف کاربردی و با رویکرد توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. بدین منظور در گام اول 10 خانه تاریخی اصفهان به عنوان نمونه موردی انتخاب شدند، در گام بعدی پارامترهایی چون دسترسی فیزیکی (عمق، عمق نسبی، اتصال، انتخاب و هم‌پیوندی) و دسترسی بصری با استفاده از نرم افزار اسپیس سینتکس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که تفاوت‌هایی به لحاظ پیکربندی فضایی در حوض‌خانه‌ها وجود دارد؛ به طوری که با توجه به نقشه‌ها و اعداد به دست آمده از نرم افزار یاد شده، فضای حوض‌خانه‌ها دارای کمترین و یا بیشترین میزان هر متغیر مشاهده شد. گروهی از حوض‌خانه‌ها دارای ارتباط، انتخاب و هم‌پیوندی بیشتر و عمق کمتر و گروه دیگر کاملا متفاوت هستند و دارای ارتباط، انتخاب و هم‌پیوندی کمتر و عمق بیش‌تری می‌باشند. از نظر دسترسی بصری تعدادی از حوض‌خانه‌ها به واسطه داشتن پنجره ارسی به فضای حیاط دید دارند.
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
روان شناسی محیط
دریافت: 1401/11/12 | پذیرش: 1402/2/25 | انتشار: 1402/11/2
دریافت: 1401/11/12 | پذیرش: 1402/2/25 | انتشار: 1402/11/2
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |