دوره 5، شماره 18 - ( زمستان 1395 )                   جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (2913 مشاهده)

امروزه با افزایش روزافزون جمعیت شهرنشین و به دنبال آن افزایش بی­رویه­ وسایل نقلیه و وابستگی الگوی زندگی شهری به آنها، تحقق توسعه پایدار به عنوان یکی از مهم‌ترین مسائل شهری مطرح شده است. از این‌رو پیاده­مداری که هدف آن بازیابی و توسعه فضاهای پیاده شهری و مقدم دانستن عابران پیاده به عنوان مهم‌ترین عناصر شهری است، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. بنابراین این پژوهش با فرض اینکه تقویت پیاده­مداری در تحقق توسعه پایدار شهری موثر است، به دنبال آن است که شاخص­های موثر بر پیاده‌مداری را درنمونه­های مورد مطالعه (خیابان بوعلی­ واکباتان شهر همدان) ارزیابی کند. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از ابزارهای رایج کتابخانه­ای و مشاهده میدانی انجام شده است. اصلی­ترین شاخص­های خیابان پیاده‌مدار از طریق مرور ادبیات داخلی و خارجی و پیشینه پژوهش استخراج گردیده، سپس به ارزیابی معیارها در نمونه­های مورد مطالعه پرداخته شده است و از مدل فرایند تحلیل شبکه (ANP) جهت وزن­دهی به معیارها و زیرمعیارها و مقایسه دو خیابان استفاده شده است و یافته­های پژوهش نشان می­دهد که خیابان بوعلی نسبت به خیابان اکباتان امتیاز بالاتری را کسب نموده است؛ بنابراین خیابان بوعلی برای تبدیل به محور پیاده­مدار در اولویت قرار­می­گیرد؛ همچنین پیشنهاد می­شود که با در نظر گرفتن ترتیب اولویت معیارها، سیاست‌گذاری­هایی در جهت ارتقای معیارهای«حرکتی- دسترسی»، «اجتماعی- اقتصادی»، «فعالیتی– حرکتی» و «کالبدی-زیست‌محیطی» انجام گیرد که لحاظ نمودن این موارد می­تواند گام مهمی درجهت ایجاد قابلیت پیاده‌مداری و در نهایت تحقق توسعه پایدار شهری محسوب شود.

متن کامل [PDF 2150 kb]   (916 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/12/22 | پذیرش: 1395/12/22 | انتشار: 1395/12/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.