دوره 1، شماره 1 - ( پاییز 1391 )                   جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


1- ، urbanity.lahooti@gmail.com
چکیده:   (6762 مشاهده)
بافت‌های فرسوده سهم قابل توجهی از پهنه‌های کشور را به خود اختصاص داده‌اند به همین منظور حرکت ویژه‌ای نسبت به بهسازی و نوسازی آنها آغاز شده است. این طرح‌ها با هدف ارتقا سطح رفاه و ایمنی ساکنان و برقراری عدالت در پراکنش متوازن خدمات و امکانات شهری تهیه می شوند. از میان برداشتن تهدیدات و استفاده از فرصت‌های موجود در بافت‌ها مستلزم اتخاذ شیوه برخورد مناسب با بافت به تناسب نیازها و ویژگیهای خاص و نحوه فرسودگی آن دارد. چنین به نظر می رسد که پیش از آنکه معضلات کنونی بافت قدیم به بحران‌های شهری تبدیل شود و جدایی شهر قدیم از شهر معاصر به تقابل این دو منجر شود باید روشی هدفمند و اصولی در برخورد با این بخش از شهر اتخاذ گردد. یکی از نظریه‌های جدید طراحی و برنامه‌ریزی شهری به ویژه در زمینه نوسازی و بازسازی بافت‌های فرسوده نوشهرسازی است که شامل طرح‌های سنتی و تلفیق آنها با حساسیت‌های دوران مدرن است. حال این پژوهش پس از تبیین مبانی نظری جامع در خصوص بافت فرسوده، بهسازی، نوسازی و نوشهرسازی (به عنوان معیار سنجش) سعی برآن نمود با استفاده از روش‌های میدانی و کتابخانه‌ای به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته با تکنیک SWOT به میزان انطباق نوسازی انجام شده در بافت‌های فرسوده محلات همدان بپردازد.
متن کامل [PDF 254 kb]   (2334 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1394/2/16 | پذیرش: 1394/2/16 | انتشار: 1394/2/16

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.