اصول پایداری در معماری بر اساس شاخص‌های توسعه پایدار در سه حوزه اقتصادی، محیطی و اجتماعی قرار دارد. یکی از مسائل مطرح در توسعه پایدار رشد متوازن این شاخص‌هاست. مدل‌هایی برای برنامه‌ریزی و ارزیابی این شاخص‌ها در سکونتگاه‌های انسانی ایجاد شده است اما با توجه به رویکرد محل‌گرایی در نظریه‌ها و طرح‌های مطرح پایداری، مدل‌ها نیازمند تطابق با شرایط محلی هستند و نیز نیازمند تخصصی شدن در بخش‌های مختلف معماری و شهرسازی می‌باشند. در این پژوهش تلاش شده است بر اساس نظریه‌ها، مدل‌ها و روش‌های ارزیابی پایداری، و با توجه به ماهیت معماری پایدار که در حوزه‌های مختلف باید ظهور یافته و به صورت متوازن متجلی شود. با مدل برنامه‌ریزی «کارت امتیازی متوازن» که اصولا مبتنی بر توازن متناسب رشد حوزه‌های مختلف یک پدیده مدیریتی با یکدیگر است ارتباط برقرار شود و یک ابزار مدیریت برنامه‌ریزی و ارزیابی عملکرد بخش ساخت و ساز برای اشاعه معماری پایدار ساخته شود.

واژه‌های کلیدی: معماری پایدار، پایداری همسایگی، رضایتمندی، روش ارزیابی کارت متوازن

متن کامل [PDF 831 kb]   (712 دریافت)