دوره 8، شماره 32 - ( تایستان 1399 )                   جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه گلستان ، -
چکیده:   (2198 مشاهده)
 برنامه­ریزی شهری از گذشته تا به امروز بیشتر بر اساس توجه به عوامل کالبدی پیش رفته است­ تا جایی که اساس برنامه­ها و طرح­های شهرسازی و برنامه­های شهری را عمران شهر و فضاهای کالبدی­, تحت تأثیر خود قرار داده است­. شهر محصول روابط و مناسبات پیچیده اقتصادی و اجتماعی است و ناهمگونی­های فضایی آن بازتاب فرایندهای در هم بافته فرهنگی­ اجتماعی و سیاسی اقتصادی در طی تاریخ در بستر طبیعت بوده است­. شناخت الگوی رشد فضایی شهرهای اصلی مناطق و کشورها، برای تدوین سیاست­های مناسب و دستیابی به توسعه پایدار امری اساسی است. دستیابی به این مهم نیز نیازمند استفاده از روش­ها و ابزارهای مناسب و پیشرفته می­باشد. این مقاله باهدف مطالعه رشد و توسعه فضایی شهر گرگان با استفاده از مدل‌های تحلیل فضایی و تکنیک‌های مربوط به خودهمبستگی فضایی با استفاده از GIS نگارش یافته است. بر این اساس به‌منظور تحلیل توسعه فضایی شهر گرگان فرضیه پژوهشی مطرح شد و به روش توصیفی­تحلیلی ارزیابی شد. بر این اساس از روش‌های مختلف آمار فضایی و تکنیک­های خودهمبستگی فضایی ازجمله تحلیل خوشه‌بندی، ضرایب موران و گری، G عمومی، تحلیل لکه­های داغ استفاده‌شده است­. نتایج نشان می­دهد که شهر گرگان، الگوی رشد تصادفی متمایل به خوشه‌ای را با شکل‌گیری دو لکه داغ در بخش جنوب و شرق شهر و یک لکه سرد در بخش شمال تجربه نموده است.
متن کامل [PDF 745 kb]   (606 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1399/5/24 | پذیرش: 1399/5/10 | انتشار: 1399/5/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.