پریسا منتظری شاد، محمد مهدی گودرزی سروش، اسداله نقدی،
دوره ۵، شماره ۲۰ - ( ۵-۱۳۹۶ )
چکیده
اجتماع‌پذیری عاملی است که باعث پیوند ارتباط بیشتر افراد با یکدیگر می‌شود. ابعادی که مرتبط با اجتماع‌پذیری است و بر آن تأثیرگذار می‌گذارد به سه دسته تقسیم می‌شود: بعد کالبدی، بعد فعالیتی و بعد اجتماعی. سکونتگاه‌های خودرو ازجمله فضاهایی است که می‌تواند اجتماع‌پذیری در آن‌ها مهم تلقی شود. سکونتگاه‌های غیررسمی به مناطقی اتخاذ می‌شود که در محلات فقیرنشین شهرهای بزرگ به وجود می‌آید و افراد ساکن در این مناطق نمی‌توانند به علل مختلف (اجتماعی، اقتصادی و...) وارد فضای شهری شوند. منطقه موردبررسی کوی خضر استان همدان است و بعد اجتماعی در نمونه، موردبررسی قرارگرفته شده و مؤلفه امنیت، گذراندن اوقات فراغت و تعاملات اجتماعی بیشترین تأثیر را بر اجتماع‌پذیری سکونتگاه‌های غیررسمی دارا بوده است. هدف از این پژوهش به دست آوردن بیشترین میزان تأثیر فضایی سالم و اجتماع‌پذیر بوده است که باعث بهبود مشکلات مدیریت و برنامه‌ریزی برای این مناطق شود. روش تحقیق پژوهش حاضر روش کمی و نحوه بهدست آوردن اطلاعات با ابزار پرسشنامه و تحلیل آن با نرم‌افزار SPSS انجام‌شده است.
