مرجان اعتمادفروغی، مهدی شریفی، محمدرضا عراقچیان،
دوره ۸، شماره ۳۱ - ( ۳-۱۳۹۹ )
چکیده
نورگیرها یا چاههای نور، بخشی جداییناپذیر از طراحی ساختمانهایی با بر کم و عمق زیاد، به‌حساب میآیند. طراحی این نورگیرها در مناطق مختلف بر اساس ضوابط خاصی انجام میگیرد. در ضوابط موجود در همدان صرفا به ابعاد این نورگیرها و نسبت مساحت نورگیر به ارتفاع بنا جهت طراحی نورگیر اکتفا گردیده است. هدف این پژوهش بررسی صحت عملکرد نورگیرهای طراحی‌شده بر اساس ضوابط موجود در شهر همدان و برآورد ابعاد بهینه نورگیر، جهت دستیابی به روشنایی موردنیاز فضا و در نتیجه کاهش مصرف انرژی الکتریکی جهت روشنایی است. برای دستیابی به این هدف ابتدا مطالعاتی در زمینه نور روز، انرژی خورشیدی، مشخصات اقلیمی منطقه و استانداردهای موجود در زمینه روشنایی انجام شد. سپس سه ساختمان به عنوان نمونه موردی انتخاب‌شده و در چهار فصل سال، روشنایی دریافتی در فضاهای مشرف به نورگیر، بوسیله لوکسمتر، برداشت شد و بر اساس مطالعات صورت گرفته، میزان روشنایی به‌دست‌آمده تحلیل شد. در مرحله بعدی با استفاده از نرمافزارهای شبیهساز، ابعاد نورگیر، مدلسازی شده جهت دستیابی فضا به روشنایی استاندارد، تغییر داده شد و در مرحله آخر با تغییر پارامتر ارتفاع، ابعاد بهینه نورگیر برای ساختمانهای یک تا نه طبقه توسط نرمافزار تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که ضوابط موجود در همدان، کارآمد نبوده و دریافت نور این سامانه، به‌طور کافی انجام نمیگیرد و ابعاد جدیدی در این تحقیق معرفی گردید.
