۲ نتیجه برای گسترش کالبدی
مسعود مهدوی، محمد رحمانی،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۹۱ )
چکیده
در دهههای اخیر، شهرنشینی بر شهرسازی مقدم شده و رشد شهری و توسعه کالبدی شهرها به یکی از مهمترین مسائل تبدیل گشته است. هرچند باید اذعان داشت در شکل توسعه کالبدی و فضایی شهرها بر اساس اندازه و جمعیت آنها تفاوتهای عمدهای دیده میشود. هدف این تحقیق شناخت الگوی کالبدی و نحوه گسترش روستا-شهرها در سالهای اخیر است. در این پژوهش محقق در یک تحقیق کاربردی از طریق مشاهده مستقیم و غیرمستقیم به بررسی نحوه گسترش کالبدی و فضایی توسعه روستا-شهرها با استفاده از مدل هلدرن کرده است. نمونه موردی این پژوهش شهر لالهجین در استان همدان است. بررسیها در این تحقیق نشان میدهد که در لالجین تا سال ۱۳۸۱ شهر به صورت فشرده رشد کرده اما بین سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ رشد بدقواره شهری (پراکنش) رخ نموده که میزان آن بر اساس این مدل ۷۸ درصد بوده است. بر اساس تحلیل نتایج حاصل از یافتههای تحقیق با توجه به رشد افقی و پراکنش شهر، الگوی متمرکز به عنوان الگوی مطلوب گسترش آتی شهر مشخص گردید.
مجید شمس، بیژن رحمانی، امیر رحمانی،
دوره ۱، شماره ۳ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
به رغم گذشت دو دهه از ورود مفهوم راهبردهای توسعه شهری در ادبیات مدیریت شهری رویکرد غالب توسعه در سیستمهای مدیریت شهری کشور ما به گونهای است که تنها در حد هدایت و راهبری طرحهای هادی یا جامع شهری، تغییرات کاربری و گسترش سرمایههای فیزیکی محدود مانده است، به طوری که شهرها به شکلی بیبرنامه رشد نموده و محدودههای شهری در مدت کوتاهی به چندین برابر وسعت اولیهی خود رسیدهاند. این معضل به الگوی گسترش افقی معروف گردیده و منشاً بسیاری از مشکلات در شهرهای کشورهای در حال توسعه شده است. بنابراین بررسی الگوی گسترش شهرها یکی از مسائلی است که میتواند راهبرد توسعه را در افق دوردست، جهت توانمندسازی مدیریتشهری فراهم سازد. این پژوهش با در نظر گرفتن شاخصهای مساحت، جمعیت، تراکم کلی مسکونی و بهرهگیری از مدل هلدرن و ضریب جینی به تحلیل الگوی گسترش کالبدی- فضایی شهرصالحآباد پرداخته است. روش پژوهش، تحلیلی- تطبیقی و بهصورت مطالعهی اسنادی بوده و جهت بررسی بیشتر به مشاهدهی مستقیم و غیرمستقیم، پرداخته شده است و هدف نهایی آن ارائه راهکارهایی جهت جلوگیری از رشد افقی یا پراکندگی شهر در راستای توسعه پایدار شهری میباشد. نتایج نشان میدهد که شهرصالحآباد در طی دهههای گذشته به صورت پراکنده رشد نموده و منجر به پدیدهی گسترش افقی یا پراکندگی شهری شده است. بر این اساس باید از الگوی گسترش متمرکز درون بافتی فشرده و در عین حال الگوی پیوستهی قطاعی با توسعه سیستم شبکه ارتباطی متقاطع و مورب بهره گرفت تا رشد کالبدی شهر روندی معقولانهتر را طی نماید.