دوره 6، شماره 24 - ( تابستان 1397 )
جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی و تحلیل فضایی آسیبپذیری اجتماعی شهرهای استان خوزستان (مطالعه موردی: شهرهای بالای 10 هزار نفر)
چکیده: (1847 مشاهده)
شهرها به عنوان تسهیل کننده بوجود آمدن شرایط آسیبپذیری هستند. آسیبپذیری گروههای مختلف مردم ساکن در نواحی خطر خیز شهر، بسته به وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها در نقاط مختلف، متفاوت است. آسیبپذیری اجتماعی محصول نابرابری های اجتماعی است. از اینرو آسیبپذیری اجتماعی میتواند توضیح دهد که چرا بعضی از جوامع از مخاطرات محیطی رنج میبرند در حالیکه دیگران به این وضعیت دچار نیستند. هدف از انجام این پژوهش بررسی میزان آسیبپذیری اجتماعی شهرهای بالای 10 هزار نفر در استان خوزستان میباشد. بدین منظور از روش ویکور استفاده گردید و نتایج بدست آمده در قالب نقشه تحلیل فضایی به نمایش درآمد. نتایج نشان داد که شهرهای قلعه تل (Q=0.4437)، مسجد سلیمان (Q=0.4455)، بندر ماهشهر (Q=0.4493)، آغاجاری (Q=0.4569)، بندر امام خمینی (Q=0.4766) و شوش (Q=0.5091) دارای بیشترین میزان آسیبپذیری اجتماعی بودند. همچنین از نظر موقعیت فضایی نیز بیشتر شهرهای با آسیبپذیری بسیار بالای استان خوزستان در جنوب آن قرار داشتند و شهرهای مرکز این استان نیز اکثرا از میزان آسیبپذیری کم و متوسطی برخوردار بودند. در قسمت شمالی نیز تنها شهرهای گتوند، دزآب و شوش دارای میزان آسیبپذیری بالا و بسیار بالایی بودند.
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/5/29 | پذیرش: 1397/5/29 | انتشار: 1397/5/29
دریافت: 1397/5/29 | پذیرش: 1397/5/29 | انتشار: 1397/5/29
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |