دوره 7، شماره 28 - ( تابستان 1398 )
جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Evaluation of Criteria for Determining the Buildings Height in Hamedan's Detailed Plan with Energy Efficiency Aspect Based on the TOPSIS
. Haft Hesar J Environ Stud 2019; 7 (28) :75-88
URL: http://hafthesar.iauh.ac.ir/article-1-716-fa.html
URL: http://hafthesar.iauh.ac.ir/article-1-716-fa.html
شعبانیان مهدی، کابلی محمد هادی، دهقان بنادکی علی، زارع لیلا. ارزیابی ضوابط تعیین ارتفاع ساختمان‌ها در طرح تفصیلی همدان از جنبه کارایی انرژی با استفاده از تکنیک تاپسیس. مطالعات محیطی هفت حصار. 1398; 7 (28) :75-88
چکیده: (2182 مشاهده)
تعداد زیادی از شهرهای دنیا درگیر موضوع آلودگی هوا و محیط‌زیست می‌باشند. مصرف سوخت‌های فسیلی در حوزه‌های مختلف شهری به‌ویژه ساختمان‌ها تأثیر بالایی در ایجاد این آلودگی دارد. حدود چهل درصد از کل انرژی کشور صرف گرمایش، سرمایش و روشنایی ساختمان‌ها می‌گردد. بهره‌گیری از انرژی پاک خورشیدی یکی از راهکارهای کاهش بار حرارتی ساختمان‌ها هست. یکی از عوامل مؤثر در میزان این بهره‌گیری، نسبت ارتفاع ساختمان به عرض معبر مجاور آن یا شاخص رؤیت پذیری آسمان هست. به‌طوری‌که با افزایش این نسبت امکان بهره‌گیری بنا از انرژی خورشیدی کاهش و با کاهش نسبت مذکور، این امکان افزایش می‌یابد. هدف از این پژوهش ارزیابی ضوابط طرح تفصیلی شهر همدان، در خصوص روش تعیین ارتفاع ساختمان‌ها از جنبه بهره‌گیری آن‌ها از انرژی خورشیدی و تعیین رتبه کیفیت بهره‌گیری ساختمان‌های مجاور معابر شهری با عرض‌های متفاوت، از انرژی خورشیدی هست. بر اساس طرح تفصیلی همدان، چهارده گزینه اصلی به همراه حالت‌های زیرمجموعه هریک که درمجموع شامل هجده حالت می‌شود، در قالب چهار شاخص مؤثر بر میزان مصرف انرژی در ساختمان‌ها بر پایه روش تاپسیس برای ساختمان‌های شمالی و جنوبی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. این شاخص‌ها شامل زاویه متوسط رؤیت موانع تابش انرژی خورشیدی روبروی پوسته بیرونی، نسبت سطح کل پوسته در معرض هوای آزاد به حجم کل ساختمان، نسبت سطح جدار نور گذر به سطح کل پوسته بیرونی در جبهه جنوبی و نسبت سطح پل‌های حرارتی موجود در نما به سطح کل پوسته بیرونی ساختمان هست. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده به‌طورکلی در معابر کم‌عرض، ساختمان‌های جنوبی و در معابر عریض ساختمان‌های شمالی بهره‌گیری مناسب‌تری از انرژی خورشیدی در مقایسه با دیگر معابر دارند. نتایج نشان می‌دهد که در بین ساختمان‌های شمالی، بناهای واقع‌شده در مجاورت معابر 75 متری دارای مناسب‌ترین و بناهای مجاور معابر 10 متری واقع‌شده درزمینهٔای با مساحت بیش 220 مترمربع نامناسب‌ترین عملکرد رادارند. همچنین در بین ساختمان‌های جنوبی، بناهای واقع‌شده در مجاورت معابر 4 متری دارای مناسب‌ترین و بناهای مجاور معابر 30 متری واقع‌شده درزمینهٔ ای با مساحت کمتر از 300 مترمربع نامناسب‌ترین عملکرد رادارند.
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/6/30 | پذیرش: 1398/6/30 | انتشار: 1398/6/30
دریافت: 1398/6/30 | پذیرش: 1398/6/30 | انتشار: 1398/6/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Haft Hesar Journal of Environmental Studies is Licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.Based on a work at
http://hafthesar.iauh.ac.ir
http://hafthesar.iauh.ac.ir
