دوره 8، شماره 32 - ( تایستان 1399 )
جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل ، -
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
4- دانشگاه تهران
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل ، -
3- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
4- دانشگاه تهران
چکیده: (1979 مشاهده)
مطالعه تاریخ معماری، کوششی نقادانه به‌منظور فهم معماری است. معماری دوره پهلوی، سرآغازی برای جریان معماری مدرن ایران است. هدف این پژوهش، شناخت اندیشههای تأثیرگذار بر دگرگونیهای ایجادشده در معماری این دوره است. تأمل در پیشینههای مطالعات معماری پهلوی مؤید خلأهایی نظیر عدم توجه به یافتههای محققین قبلی و تکرار برخی موضوعات ثابت است؛ لذا پژوهش حاضر سعی نموده با تحلیل تحقیقات پیشین، بتواند انسجامی بین یافتههای معماری دوره پهلوی تاکنون ایجاد نماید. روش تحقیق مورداستفاده به‌صورت ترکیبی از استدلالهای منطقی و تحلیل محتوا است. نتایج تحقیق مؤید آن است که در معماری دوره پهلوی نیز، اندیشههای معماران بهمثابه رکن اساسی عمل میکند و از طریق آنان میتوان نحوهی تغییرات شکلی و محتوایی جریان معماری پهلوی را تبیین کرد. سیر اندیشه معماران دوره پهلوی در هفت حوزه تقویت مبانی نظری معماری، تغییر آموزش معماری، نحوهی بهرهگیری از معماری سنت، تأمین مسکن، اندیشههای متأثر از معماران خارجی، ایجاد فضای گفتوگو و اشتغال خلاصه میشود. درنهایت اینکه معماری دوره پهلوی اگرچه مسیری تکاملی طی نکرده است ولی نمود کالبدی اندیشههای معماران دوران خود از غربگرایی مطلق (ساخت مکعبهای مدرن) تا غربگریزی (در آثار دیبا، سیحون) است که منجر به ایجاد سبک مدرن ملی در اواخر دوره پهلوی دوم شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1399/5/24 | پذیرش: 1399/5/10 | انتشار: 1399/5/10
دریافت: 1399/5/24 | پذیرش: 1399/5/10 | انتشار: 1399/5/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |