امروزه استفاده از مدل­سازی اطلاعات ساختمان (BIM) در کشورهای پیشرفته رواج فراوانی یافته، در حالی که در کشور ایران کاربرد نرم­افزارهای بر پایه BIM، به دلایلی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.  این مهم در حالی است که با افزایش جمعیت (حاصل از گسترش روزافزون شهرها) و عدم وجود نشریه­ی بومی (مدل­سازی اطلاعات ساختمان) شاهد ساخت‌وسازهایی مغایر با استانداردهای جهانی (معماری و انرژی) بوده که این مهم منجر به استفاده بیش از حد سوخت­های فسیلی, تولید بیشتر دی­اکسید­کربن و در نهایت گرم شدن کره ­زمین خواهد شد. مجموعه عوامل بالا موجب افزایش سطح آسیب­رسانی بر محیط زیست می­شود که کشورهای جهان را بیش از پیش با مشکل کمبود انرژی روبه‌رو سا‌خته و حیات بشر را تهدید می­کند. با توجه به مسائل مطروحه و اهداف تحقیق، از جمله خروجی‌های مهم تحقیق حاضر می‌توان به شناسایی شاخص‌های بومی معماری سبز در شهر تهران اشاره کرد. در پژوهش حاضر در وحله‌ی اول به مطالعات کتابخانه­ای و جمع­آوری داده­های مرتبط با اهداف پژوهش پرداخته شده، سپس شناسایی شاخص‎های بومی معماری سبز در ایران از طریق روش دلفی با ضریب همبستگی Kendall's Wa در نرم افزار SPSS بصورت جدول  Test Statistics تبیین گردید، در نهایت پس از مدل­سازی ساختمان دانشکده معماری-شهرسازی، عمران و مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران در نرم­افزار Autodesk Revit 2021؛ با بهره‌گیری از نرم­افزار DesignBuilder آنالیز میزان تولید دی­اکسید­کربن شبیه­سازی گشت. نتایج و تحلیل­های حاصل از پژوهش نشان می­دهد، میزان تولید دی­اکسید­کربن در ساختمان منتخب در طی یکسال برابر با 4/136179695 کیلوگرم خواهد بود که از این میزان 4/48475871 کیلوگرم در فضاهایی با طراحی بهینه و میزان قابل توجهی از آن برابر با 97/87703823 کیلوگرم در فضاهایی بدون بهینه­سازی مصرف انرژی حاصل شده است. بنابراین باید گفت، در زمینه مدل­سازی اطلاعات ساختمان سبز در ایران؛ به علت عدم تدوین راهنمای بومی (بر حسب مصرف انرژی) توسط متولیان مربوطه، منجر به خطر افتادن اکوسیستم محیطی که یک سرمایه جهانی است می‌شود؛ در انتها جهت حفظ اکوسیستم راهکار بهره­گیری از سیستم «مدیریت پروژه سبز» (GPM) با استفاده از متدولوژی PRISM که یک رویکرد مدیریت پروژه‌ با محوریت توسعه پایدار است، پیشنهاد می­گردد، تا بدین شکل اثرات منفی ساختمان­سازی بر محیط زیست کاهش یابد.