دوره 12، شماره 45 - ( پاییز 1402 )
جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
شهرامی فر محمدعلی، استعلاجی علیرضا، رضوانی علی اصغر. ارزیابی بافتهای فرسوده شهری براساس رویکرد بازآفرینی پایدار
(مطالعه موردی: بافت فرسوده منطقه 4 کلانشهر تبریز). مطالعات محیطی هفت حصار. 1402; 12 (45) :121-133
1- . دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3- دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (843 مشاهده)
رشد شتابان شهرنشینی با گسترش بیرویه کالبدی و استقرار نامتعادل جمعیت در مراکز شهری همراه بوده است. در فرایند این رشد بیسابقه جمعیت و شهرنشینی شتابان، بافتهای ناکارآمد شهری گسترش یافتند و در حال حاضر به عنوان جزئی از پیکره شهر به شمار میآیند. این بافتها در مقایسه با سایر پهنههای شهر از جریان توسعه و چرخه تکاملی حیات عقب افتادهاند و به کانون مشکلات و نارساییهای کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و مدیریتی تبدیل شدهاند. در دهههای اخیر، رویکرد بازآفرینی شهری با عنوان رویکردی جامع برای حل نارسایی¬های بافتهای ناکارآمد شهری مطرح شده است. این رویکرد با در نظر گرفتن همه ابعاد توسعه پایدار شهری، دیدگاهی جامع، یکپارچه و پایدار برای بهبود وضعیت کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و مدیریتی بافتهای ناکارآمد دارد. این پژوهش با هدف شناخت عوامل مؤثر بر ناکارآمدی و ارزیابی میزان پایداری و ناپایداری بافت فرسوده منطقه 4 کلانشهر تبریز انجام گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر کیفی- کمی است که در بخش اول دادههای پژوهش با مطالعه مبانی نظری، معیارها و شاخصهای مؤثر بر بازآفرینی پایدار استخراج و در قالب پرسشنامه، در اختیار 20 نفر از خبرگان (مدیران شهری اساتید دانشگاهی) قرار گرفت. در بخش دوم (پژوهش کمی) نیز به روش پیمایشی، 383 پرسشنامه میان ساکنان منطقه تکمیل و با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج کمی پژوهش نشان میدهد بافت فرسوده منطقه 4 کلانشهر تبریز در وهله نخست از نظر اقتصادی و در مراحل بعدی از نظر اجتماعی، کالبدی، زیست محیطی و مدیریتی ناپایدار است. بنابراین رویکرد بازآفرینی شهری پایدار به دلیل چشمانداز جامع و یکپارچه خود میتواند راهحلی مناسب برای دستیابی به سرزندگی اقتصادی، برابری اجتماعی و سلامت اکولوژیکی در منطقه برای حل معضلات پیچیده و چند بعدی این بافتها باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
روان شناسی محیط
دریافت: 1401/3/18 | پذیرش: 1402/5/19 | انتشار: 1402/9/8
دریافت: 1401/3/18 | پذیرش: 1402/5/19 | انتشار: 1402/9/8
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Haft Hesar Journal of Environmental Studies is Licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.Based on a work at
http://hafthesar.iauh.ac.ir
http://hafthesar.iauh.ac.ir
