تحلیل تأثیر سبک زندگی نوگرا بر پیوستگی فضایی خانه‌های برونگرا دوره پهلوی دوم تهران

شیخ اکبری, نوشین; سهیلی, جمال الدین; ارمغان, مریم

دوره 12، شماره 46 - ( زمستان 1402 ) جلد اول _ شماره اول_صفحات 5 الی 79 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Analyzing the effect of modern lifestyle on the spatial Integration of extroverted houses of the second Pahlavi period in Tehran by using the Space syntax technique. Haft Hesar J Environ Stud 2024; 12 (46) :71-96
URL: http://hafthesar.iauh.ac.ir/article-1-1982-fa.html

شیخ اکبری نوشین، سهیلی جمال الدین، ارمغان مریم. تحلیل تأثیر سبک زندگی نوگرا بر پیوستگی فضایی خانه‌های برونگرا دوره پهلوی دوم تهران. مطالعات محیطی هفت حصار. 1402; 12 (46) :71-96

URL: http://hafthesar.iauh.ac.ir/article-1-1982-fa.html

تحلیل تأثیر سبک زندگی نوگرا بر پیوستگی فضایی خانه‌های برونگرا دوره پهلوی دوم تهران

نوشین شیخ اکبری¹، جمال الدین سهیلی¹، مریم ارمغان¹

1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

چکیده: (439 مشاهده)

فرآیند نوسازی به شیوه‌ی غربی که در دوره پهلوی اول در برخی زمینه ها آغاز شده بود، در دوره‌ی پهلوی دوم نیز ادامه یافت و دگرگونی‌های عمده‌ای در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه بر جای گذاشت. نفوذ فرهنگ غربی و تحولات ناشی از آن تأثیرات انکار ناپذیری در عرصه معماری به جا گذاشت و از آنجایی که مسکن، بستری برای زندگی و به صورت روزمره با انسان در ارتباط می‌باشد، منعکس کننده بیش ترین تأثیرات فرهنگی در کالبد است. هدف از این پژوهش، شناسایی و چگونگی تأثیر مؤلفه‌های نوگرایی سبک زندگی در پیوستگی فضایی معماری خانه‌های مسکونی تهران در دوره پهلوی دوم است. سوال اصلی که برای این پژوهش مطرح می‌شود این است که با توجه به تحول در سبک زندگی، مؤلفه‌های نوگرایی سبک زندگی چگونه بر پیوستگی فضایی تأثیرگذارند؟ همچنین این سوالات نیز مطرح می‌شود که در خانه‌های متحول شده با فضاهای نوظهور و تغییر الگوهای روابط فضایی، چه فضاهایی عامل ایجاد پیوستگی در میان فضاها هستند؟ حضور افراد خدمه در خانه، چه تأثیری بر پیوستگی فضایی دارد؟ روش تحقیق از ترکیب دو روش، تاریخی-تفسیری و توصیفی-تحلیلی می‌باشد که با توجه به موضوع، در ابتدا جهت تعیین مؤلفه‌های نوگرایی سبک زندگی بر اساس نظرات اندیشمندان، از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و همچنین جهت شناسایی مصداق‌های عینی، مؤلفه‌های نوگرایی در دوران پهلوی دوم، با نگاه گذار از سنت به تجدد از روش تحقیق تفسیری-تاریخی استفاده شده است. جهت بررسی و مطالعه نمونه‌های موردی با استفاده از تکنیک نحوفضا، از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. در این پژوهش خانه‌های برونگرایی که در سال‌های حکومت پهلوی دوم ساخته شده اند به عنوان نمونه‌های مطالعاتی انتخاب شده اند و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی بوده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از ابزار نمودار توجیهی تکنیک نحوفضا استفاده شده است و در انتها، استدلال و نتیجه گیری به صورت استدلال استنتاجی می‌باشد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که از میان مؤلفه‌های نوگرایی سبک زندگی، مؤلفه‌های انسان، طبیعت، معماری (تعاملات) و جایگاه اجتماعی، مؤلفه‌های تأثیرگذار بر تغییر موقعیت و کارکرد فضاها در خانه هستند که می‌توانند باعث تغییر در پیوستگی فضایی شوند. در میان فضاهای اصلی داخلی، سالن پذیرایی، سالن غذاخوری و نشیمن و در میان فضاهای خارجی ایوان وحیاط موجب پیوستگی فضایی از نظر بصری و ساختاری شده اند. همچنین حضور و اسکان افراد خدمه در برخی از نمونه ها، باعث افزایش پیوستگی فضایی، شده است. بنابراین ساختار اجتماعی بر روی الگوی سکونت، سلسله مراتب و همچنین بر شکل کالبدی معماری تأثیر می‌گذارد. لذا هر گونه برنامه ریزی و طراحی معماری نیازمند شناخت خصوصیات فرهنگی و اجتماعی است.

واژه‌های کلیدی: سبک زندگی، پیوستگی فضایی، خانه‌های برونگرا، دوره پهلوی دوم، نحوفضا

متن کامل [PDF 3665 kb] (144 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي-مورد پژوهی | موضوع مقاله: روان شناسی محیط
دریافت: 1401/3/25 | پذیرش: 1401/7/24 | انتشار: 1402/11/2

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مطالعات محیطی هفت حصار می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb

دسترسی سریع

آخرین اخبار