چکیده: (5648 مشاهده)
از قرن نوزدهم میلادی با رشد و توسعههای بعد از انقلاب صنعتی، یک ساختار زمانبندی منسجم برای کار و فعالیت حاصل شد. این ساختار زمانبندی تغییرات و اختلالهایی برروی رفتارها و فعالیتهای اجتماعی از جمله احساس کمبود وقت برای گذراندن اوقات فراغت به وجود آورد. با هدف ایجاد استفادهی مناسب از زمان، اهمیت زمان غروب و شب برای استفادهی فعالیتهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... مورد توجه قرار گرفت. همچنین در شهرهای بزرگ، تفاوتهای عملکرد روز و شب به عنوان عامل تباهی شهرها، ازبین رفتن فضاهای شهری و کاهش رونق اقتصادی محسوب گشت. در عصر حاضر راهبردهای کلان مدیریت شهری بهدنبال ضرورت بازآفرینی مراکز شهری است، که یکی از مهمترین مؤلفههای چنین ضرورتی ترغیب فعالیتهای شبانه است. از نکات قابل توجه که در این مقاله به آن توجه شده است میتوان فرهنگ را عامل مؤثر در ایجاد زندگی شبانه متذکر شد. عوامل فرهنگی از جمله مهمترین عوامل در ایجاد شهرهای 24ساعته هستند، به این دلیل که عوامل فرهنگی می بایست امکان تغییراتی که شهرهای 24 مسبب آن هستند را داشته باشد. همچنین زندگی شبانه با توجه به عوامل فرهنگی می بایست شکل بگیرند.
در چشمانداز اسناد فرادست شهر تهران، هدف ساماندهی تغییرات اخیر، برآوردن نیازهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی شهری است. در این مقاله با توجه به نقش عملکردی مرکز فعالیتهای نوین تهران در طرح جامع به عنوان قطب فناوری و پژوهشی شهر تهران، در جهت تعریف زندگیشبانه در کلانشهر، سه مؤلفهی اصلی فضایشهری (کالبد، عملکرد و معنا) را در ارتباط با سه عامل اصلی و سازندهی مکانهای فرهنگی شبانه (مردم، زمان و خلاقیت) با استفاده از روش سلسله مراتبی AHP مورد بررسی قرار داده و در نهایت دستورالعملهای لازم برای تعریف زندگی شبانه در محدوده فعالیتهای نوین تهران، با ارائه راهبرد و سیاستها، داده شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/5/30 | پذیرش: 1396/5/30 | انتشار: 1396/5/30