چکیده: (2768 مشاهده)
مکانیابی فرآیند نظاممند و مستقل ارزیابی مبتنی بر واقعیت انتخاب مطلوبترین مکان است. این فرایند بهعنوان یک فرایند تصمیمگیری همه جانبه، مستلزم در نظر گرفتن الگو و رعایت اصول و مراحل پیوستهای میباشد. جهت بررسی مکانیابی در اسلام به مفهوم مکان در اسلام و مکانشناسی قرآن، میپردازیم. پس از آن مکانیابی به عنوان ابزاری که به وسیله آن ساخت خانه را میتوان بهینه نمود، تبیین میشود. ماهیت تحقیق، استقرایی و براساس روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر اسناد معتبر، قرآن و تفاسیر و بررسیهای میدانی خانه مناطق گرم و خشک ایران؛ به عنوان زمینه آزمون، سامان مییابد. واحد همسایگی به عنوان زمینه صحت سنجی و دو گروه اساتید معماری و نیز اندیشمندان حوزه علوم قرآنی به عنوان گروه نظرسنجی به روش دلفی انتخاب گردید و نتایج اولیه تحقیق به این افراد ارائه گردید. پس از جمع آوری داده ها و دسته بندی آنها ارزش دهی و اولویت گذاری انجام پذیرفت. بر مبنای اولویت ها بدست آمده، خانه عرب ها، نمونه خانه بافت سنتی ایران، بررسی گردید. نگارنده بر این عقیدهاست که سه عامل، وحدت واحد همسایگی، هدفمندی در ساخت و طراحی و کارکردهای خانه و نیز بکارگیری اصول محرمیت و امنیت درونی و بیرونی در خانه و بافت همسایگی، عوامل موثر بر مکان یابی خانه در واحد همسایگی هستند.
نوع مطالعه:
پژوهشي-مورد پژوهی |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/9/27 | پذیرش: 1396/9/27 | انتشار: 1396/9/27